Wat zijn er grote contrasten in de wereld. Hoe is het mogelijk dat wij als mens daarmee kunnen dealen?
Het ene moment stap ik een hostel in Azië binnen en zie ik de gruwelbeelden van Brussel. Met kippenvel hoor ik het nieuws aan en kan ik alleen maar stil zijn. Social media staat vol met meningen, steunbetuigingen en nieuwsupdates. Even draait alles om Brussel.
Nog geen 2 dagen later loop ik door Ella, een prachtige plaats in Sri Lanka, me te verwonderen over het moois dat de wereld te bieden heeft en kan ik niet geloven waar de mens mee bezig is.
De wereld draait gewoon door, de dag verandert in nacht en de tijd tikt vrolijk verder alsof er niets aan de hand is. En zo hoort het ook. Maar toch…
Laten we eerlijk zijn en niet vergeten dat het niet alleen om Brussel gaat. Alle situaties waar mensen elkaar kwaad doen en onschuldige medemensen laten lijden zijn volledig onbegrijpelijk. Het zijn vaak situaties waar we geen invloed op lijken te hebben en juist dat maakt het zo ontzettend moeilijk. Iemand loopt op het vliegveld met zijn koffer, zich te verheugen op zijn vakantie en opeens… is het voorbij.
Er wordt gewezen met vingers naar elkaar. De een lijkt het nog beter te weten dan de ander maar we hebben eigenlijk geen idee. Angst, frustratie en onbegrip. En terecht, maar laten we ons daardoor leiden?
Wat mij betreft hebben we altijd een keus. Ja, misschien klinkt het wat cliché en zweverig maar juist nu geloof ik het meer dan ooit. Kies ik voor angst of voor liefde? Kies ik voor woede of voor een troostende glimlach? Laten we de slechteriken zomaar winnen of gaan we de strijd aan?
Ik wil dealen met de grote contrasten. Tot op het bot genieten van het moois en het slechte overwinnen door het niet te accepteren. Verdeeldheid tegen gaan door dichter bij elkaar te komen. Ik kies voor liefde. Ik kies voor de troostende glimlach. Ik kies voor de strijd. Kom maar op.
