Ken je dat, dat muziek je tot in je ziel raakt? Dat het gewoon pijn doet?
Het kunnen de woorden zijn die precies raken wat je zelf niet onder woorden kan brengen. Een melodie die je in vervoering brengt. Of de instrumenten die letterlijk een gevoelige snaar raken.
Opgegroeid met veel muziek en uiteenlopende smaken in één huishouden voel ik me rijk met een brede muzieksmaak. Ik ben niet zo van een specifiek genre. Oké, eerlijk is eerlijk de platenspeler is een van mijn beste vrienden en die vind ik dan toch het beste tot z’n recht komen met plaatjes ‘uit den oude doos’. Dat geknisper dat ontstaat door de diamanten naald op vinyl geeft me kippenvel. Ik weet niet veel van muziek maar ik weet wel wat ik mooi vind.
Sommige nummers kan ik bijna niet horen omdat het me zo raakt. Zodra het nummer begint is het alsof er een steentje in een muisstil meer wordt gegooid. Er ontstaan kringen vanuit het midden naar buiten. Muziekgolven ontstaan en gevoelens drijven vanuit mijn hart naar de oppervlakte. Associaties, herinneringen en hoop worden vanaf de bodem losgewoeld en naar boven gewerkt door de trillingen van de muziek. Gatver, wat kwetsbaar maar jeetje, wat heerlijk. Een paradox die me verward maar waar ik toch geen genoeg van kan krijgen.
Even in een bubbel met de muziek. De noten kriebelen me in m’n oren en ik voel het in m’n buik. Ik geniet, dans, huil, lach, of zing en soms alles tegelijk. Muziek is als therapie en opent soms deurtjes waarvan ik niet wist dat ze dicht zaten.
Als je dit leest nodig ik je uit om niet alleen te horen maar ook echt te luisteren. En als je dit al doet moedig ik je aan dit te blijven doen! Krijs mee, dans alsof je leven ervan af hangt en laat je vervoeren. Gooi een steentje in dat water en kijk wat er gebeurt…