Lieve allemaal,
De afgelopen dagen hebben we enorm genoten van de nationale parken in Zhangjiajie. Na onze eerste dag in Zhangjiajie Forest National Park hebben we nog 2 dagen daar te gaan.
Op de tweede dag in het park hebben we onze zinnen gezet op de Avatar mountain. Het park is namelijk de inspiratie geweest voor het landschap in de film Avatar. En dat is terug te zien!
We zitten met ons hostel aan de rand van het park dus na een heerlijke nacht geslapen en een net zo heerlijk ontbijt nemen we net na de ingang een shuttle bus naar het station van de kabelbaan die ons een flink stuk naar boven zal brengen. De kabelbaan is een avontuur op zich en ondanks een paar starende en brutale Chinese toeristen genieten we van de rit. We gaan echt tussen de indrukwekkende pilaren van het karstgebergte door.
We lopen een route die ons langs prachtige vergezichten leidt en we kijken onze ogen uit. Het is druk met veel Chinese toeristen en dat merk je aan het volume van het geluid om ons heen. Het luide gepraat, getuf en de neus luidruchtig ophalen went nog niet maar ondertussen boeren we zo nu en dan maar vrolijk mee. Go with the flow toch?
We komen aan bij de zogeheten ‘Avatar mountain’ waar iedereen op de foto wil met de berg, maar vooral met de plastic figuur uit de film die er neergezet is voor de vorm. Hysterisch! Het uitzicht is nog steeds bizar mooi dus het figuur laten we aan de Chinezen over maar ik maak wel een foto van de bergen weer de Hallelujah Mountains uit de film op zijn gebaseerd. Supergaaf.
Er werd ons een suggestie gedaan om in plaats van de kabelbaan terug naar beneden te nemen, te voet naar beneden te lopen. Dat hebben we geweten. Wat we niet wisten is dat dit 4km trappen naar beneden lopen is. Nu weet ik van de trekking in Nepal dat omhoog lopen conditioneel pittig kan zijn en dat omlaag lopen een uitdaging voor je benen is. Dus we gaan deze uitdaging aan.
Het is lastig dat we geen idee hebben wanneer we er zijn maar het is ontzettend mooi lopen, zelfs een gedeelte onder de kabelbaan door. De treden zijn van steen, gemeen glad vanwege de eerder gevallen regen en allemaal ongelijk dus het is pittig. We lopen uiteindelijk het grootste deel hand in hand om evenwicht bij elkaar te vinden. Stiekem ook wel gezellig want we zijn geconcentreerd aan het lopen en zo houden we letterlijk en figuurlijk contact.
Als we er zijn slaken we een diepe zucht en ploffen we trots neer op een bankje. We hebben ondertussen een ‘high five momentje’ eigen gemaakt als iets bijvoorbeeld is gelukt en op deze manier ‘high fiven’ we wat af zul je begrijpen!
De 3e dag in het Zhangjiajie National Forest Park doen we het rustig aan. We hebben slecht geslapen en we voelen onze lijven door de afgelopen dagen. We nemen een lokale bus, rammelend en vies maar geweldig, in een nabijgelegen dorpje naar weer een andere ingang van het park. Daar nemen we een shuttle bus die ons nog iets hoger brengt dan we tot nu toe geweest zijn. We lopen een uurtje rond bij een aantal uitkijkpunten en we merken dat het tof is om alles weer vanuit een ander en hoger perspectief te zien.
We nemen weer een shuttle bus naar de noordelijke kabelbaan die ons is aangeraden. En terecht want wat een waanzinnig mooie rit. We zitten hoog dus de kabelbaan moet ons een flink stuk naar beneden brengen. Het is rustig in het park en we hebben zelfs een kabelbaanbakje helemaal voor ons zelf.
Ik hups letterlijk op en neer in het bakje van blijdschap en ma is stil van de schoonheid van wat we zien.
In een staat van verwondering komen we beneden aan, wow wat een gave afsluiting van ons bezoek aan dit park in Zhangjiajie.
We belanden na de kabelbaan met de shuttle bus weer aan de andere kant van het park waar we een lokale bus nemen naar Zhangjiajie City terug naar het hostel waar we onze eerste nacht hebben door gebracht. De dag erna gaan we namelijk naar het Tianmen Mountain National Park waarvan de ingang in het stadje te vinden is. De dag begint regenachtig maar met goede moed gaan we vroeg op pad om nog kaartjes te scoren voor het populaire park.
Rond half 8 zijn we al binnen en beginnen we weer met een rit in de kabelbaan, dit keer de langste kabelbaan ter wereld! We zijn een half uur onderweg in het bakje en vergezelt door Chinese toeristen kijken we door de regendruppels hoe het landschap steeds mooier wordt naarmate we hoger komen.
Boven aangekomen lijken we boven de wolken te zijn uitgestegen en is het zo goed als droog. Ondanks onze spierpijn van de afgelopen dagen gaan we heerlijk op pad. Een heel tof pad, een zogeheten “cliffside path” langs de top van de berg.
Het loopt heerlijk vlak en met een buitengewoon uitzicht dus het is genieten.
Dan komen we bij de “glass skywalk” waarbij het betonnen pad vervangen is door glazen platen. Een glazen pad langs de klif van de berg waardoor je zowel naast als onder je 1,5km naar beneden kijkt. Dat klinkt enger dan het is, althans vonden wij.
Met onze hoesjes voor de schoenen om de glazen platen te beschermen schuifelen we het pad over en blijven we met open mond om ons heen kijken.
Dan lopen we een flink stuk door de bossen, trap op en trap af maar goed te doen. De tempel die we passeren is wat vervallen en we lopen door met de pas er goed in. We passeren ook een brug die we in de verte al hadden zien hangen.
Veel sneller dan verwacht komen we aan bij de roltrap. Roltrap in de bergen? Jazeker, dat kan in China. Gedurende het volgende kwartier rollen we door middel van 7 (!) lange roltrappen in een overdekte hal naar beneden.
Halverwege de berg aangekomen zijn we in de Tianmen Cave, een immens groot gat in de berg.
De Cave is te bereiken of te verlaten met een roltrap waar je extra voor moet betalen of een trap die de “Stairway to Heaven” wordt genoemd. Aangezien wij naar beneden gaan bombarderen wij deze tot “Stairway from Heaven” en daarmee begint onze afdaling.
De trap bestaat uit 999 treden en met de spierpijn in de kuiten is het pittig maar het is goed te doen. Wat we niet hadden bedacht is dat de trap ontzettend steil is en de treden heel kort. Niet te veel naar beneden kijken dus en focussen op de treden.
We hebben er lol in want we zijn een van de weinigen die de trap naar beneden lopen in plaats van naar boven. Dus niet puffend en hijgend naar boven klimmen voor ons maar wel af en toe gillen als je de diepte in kijkt. Ma houdt de trapleuning vast en ik op mijn beurt haar hand om houvast te hebben. En dan, na 999 stappen komen we beneden aan en kijken we achterom naar de prachtige Tianmen Cave met zijn “Stairway to Heaven”.
Je zou denken dat we aan de voet van de berg staan ondertussen maar niets is minder waar. We pakken als laatste onderdeel een shuttlebus die ons weer terug naar de ingang van het park brengt in Zhangjiajie City. De weg daalt de rest van de Tianmen Mountain af met maar liefst 99 bochten die we van boven al hadden zien liggen.
We zijn eerder terug dan verwacht en genieten van een relaxte middag en ’s avonds een lekker diner met een vrouw uit Singapore die in hetzelfde hostel verblijft.
Afgelopen zaterdag hebben we een lange reisdag gehad met 2 treinen, een overstap via de metro en een bus. Gelukkig werden we het laatste stuk bijgestaan door een Chinese vrouw die goed Engels sprak en ontzettend behulpzaam was. Wat een lieverd want dat scheelde een hoop zoeken en rondvragen.
We zitten zuidelijker in China nu, Yangshuo om precies te zijn, en het valt ons op dat mensen wat minder stug lijken. Hier en daar horen we ook een betere beheersing van het Engels waardoor het contact makkelijker gemaakt is.
We genieten nog intens en merken dat we ook al een beetje bezig zijn met de thuiskomst. En dat is oké, want er is veel liefde om naar toe terug te komen. Nog 2 bestemmingen te gaan!
Liefs,