Hola chicos,
Onze eerste week zit er alweer ruim op en wat hebben we al een hoop gedaan! Vorige week zondag werden we vroeg in de ochtend door onze gids, Jonathan, opgehaald om met een groep van 10 mensen op pad te gaan. We rijden in een paar uur naar een plek in de bergen. Hier krijgen we een uitrusting aan en uitleg want we gaan namelijk 2000 meter dalen middels mountainbikes.
Ik merk dat ik het best spannend vind want ik heb het nog nooit gedaan! We hoeven eigenlijk alleen te remmen en de volgende 2 uur razen we in een flink tempo 45 kilometer naar beneden, soms met wel 50 kilometer per uur wat best hard gaat! We vinden het echt kicke en we durven naarmate de tijd vordert harder door de bochten en de stroompjes die we tegen komen. Het uitzicht is prachtig en we genieten op en top van deze ervaring.
Na het mountainbiken (letterlijk!) moeten we na een kort bustochtje nog een klein stukje lopen en dan zijn we bij onze lodge aangekomen. Daar chillen we in de middag in de hangmat en eten we heerlijk. Ook proberen wij onze eerste zogeheten Pisco Sour, een typisch Peruaans drankje met sterke drank en citroen limonade Dan zie je er bij de eerste keer proeven ongeveer zo uit:
We gaan op tijd naar bed en verliezen in die nacht ongeveer 5 jaar van ons leven. We zakken namelijk ineens in onze slaap door het bed! Serieus niets aan gelogen. We schrikken ons helemaal de klere! We liggen allebei te shaken en de rest van de nacht zijn we onrustig omdat we zo geschrokken zijn en de adrenaline door ons lijf giert.
Desalniettemin toch vroeg uit de veren want de zwaarste dag staat in de planning met vooral hiken. Na een lekker ontbijt gaan we in de benen en stoppen we na een uurtje om uitleg te krijgen over het cocablad. Er zijn op dit moment stakingen in Peru omdat de prijs van het cocablad veel te laag ligt en de boeren op die manier dus uitgebuit worden.
De meeste Peruanen kauwen op de bladeren en bewaren het als een soort pruimtabak in hun wang. Dit geeft zuurstof en energie. daarom zou dit dus zo goed werken tegen hoogteziekte. Tot nu toe hebben wij ons alleen gewaagd aan de ‘mate de coca’ (cocathee) dus we wagen ons nu aan het kauwen. We krijgen 10 blaadjes en een zwart goedje (geconcentreerde coca) om uit te proberen. Dit werkt verdovend en inderdaad na 5 minuten kauwen krijgen we een verdoofd gevoel in onze tong en wang. We houden het kauwen allebei niet lang vol want echt smakelijk is het niet maar we lopen nog wel een minuut of 10 met een verdoofd gevoel in onze mond rond, net zoals de verdoving van de tandarts! Bijzonder dat natuurlijke producten zo kunnen werken.
Van het cocablad wordt ook daadwerkelijk cocaïne gemaakt maar daar heb je heel veel voor nodig en een dot aan chemische middelen. Dit is wel een van de redenen dat je het cocablad als toerist niet mee mag nemen het land uit.
Na deze uitleg beginnen we aan een flinke klim de bergen in. We zitten gelukkig minder hoog dan in Cuzco dus we hebben wat minder last van de hoogte maar onze conditie wordt flink op de proef gesteld. Gelukkig is er een goede balans tussen even afzien door het klimmen en uitrusten. Het uitzicht beloont onze flinke inspanning!
Begin van de middag hebben we een wat langere stop waar onze enthousiaste gids, Jonathan, uitleg geeft over Peruaanse producten zoals verschillende soorten aardappelen en maïs. Ook maken we koffie van het scheiden van het vliesje van de koffieboon, het roosteren, het malen van de koffieboon tot aan het zetten van de koffie.
Als laatste krijgen de liefhebbers een zogeheten inca tattoo van natuurlijke rode verf uit een vrucht.
We zijn onder de indruk van alle natuurlijke producten en wat ze er allemaal mee doen. In Peru staan de mensen dicht bij de natuur en dat is voelbaar in het respect dat ze hebben voor Pacha Mama, oftewel Moeder Natuur.
We klimmen nog een stuk omhoog en na de welkome lunch is het eindelijk tijd om vooral te dalen.
Ook avontuurlijk door de vele natuurlijke paden die we bewandelen tijdens de tocht. We kijken onze ogen uit onderweg!
Eind van de middag wacht ons een leuk ritje in een kabelbakje. Ik weet niet hoe ik het anders moet noemen want het is letterlijk een bakje aan een kabel waarmee je met een flinke vaart naar de overkant van de rivier raast, heel tof!
Daarna is het een stukje door een grot en over grind lopen en dan staan we na een flinke tocht bijna juichend voor de natuurlijke hotsprings die op ons wachten. Lichtelijk toeristisch maar niet minder welkom en ook weer heel mooi hoe hier de natuur zijn werk doet door het water te verwarmen vanuit de diepte van de aarde.
We komen helemaal bij en na een paar uurtjes als het inmiddels flink donker is worden we met een busje naar het hostel gebracht. In het dorpje eten we nog wat en dan weer lekker bijtijds naar bed.
De dag erna wacht ons een nieuw avontuur: ziplinen. Dit betekent een tuigje aan en hangend aan een touw van de ene naar de andere berg “vliegen”. Ja het voelt echt als vliegen! De eerste 2 lijnen ga je netjes achterover hangend naar de overkant, de 3e lijn werden we ondersteboven gehangen. Wow!!
Na deze 3 lijnen worden we gezekerd aan een touw die langs de hangbrug loopt waar we overheen moeten. Bram en ik komen erachter dat we allebei wel van dit avontuur houden en we huppelen zowat van enthousiasme over de brug.
Hierna mogen we weer vliegen en dit keer krijgen we een zet tegen onze voeten aan zodat we rondjes draaiend naar de overkant roetsjen. Hierna is het tijd voor wat inspanning want we moeten een wand onder een waterval door omhoog klimmen. Gelukkig zitten we ook hier vast aan een touw maar dit is toch wel even een pittige spannende klim. Boven aan gekomen is het tijd voor de laatste 2 ziplines. De ene op de normale manier en ze hebben “the best for last” bewaard want we mogen babycondor aka superman style naar de overkant. Dus kop naar voren en benen naar achter. Dit was zonder twijfel de gaafste lijn van de dag dus een mooie afsluiter!
Met de bus worden we vervolgens naar Hydroelectrica gebracht en hier wordt middels bordjes al aangekondigd dat we vlak bij de Machu Picchu zijn!
Tot aan de lunch lopen we samen heerlijk te kletsen. Door het lopen, alles wat we meemaken en het samen zijn dromen we over volgende reizen en de toekomst.
Na de lunch inclusief tropische regenbui (gelukkig zaten we droog) is het nog een flink stuk lopen langs het spoor en daar heb ik het even zwaar. Het is vlak dus niet eens zo zwaar maar het duurt me allemaal ineens even te lang. Ook dit hoort erbij en na doorbijten komen we eindelijk aan in Aguas Calientes, de plek waar vandaan we de Machu Picchu zullen bezoeken!
Na wat uitleg over waar alles te vinden is in het stadje checken we in in een heerlijk hotel met een warme (oké lauwe) douche. Na een goeie maaltijd met de groep gaan we om 20:30 slapen want de wekker staat om 3:15 om onze toch naar de Machu Picchu te beginnen.
Nadat de wekker is gegaan, ja dit voelt echt als midden in de nacht, stappen we uit bed om met ons tasje en ontbijtpakketje naar de bus te lopen. Onze gids heeft alles goed op orde want door zijn schema staan we als een van de eersten in de lange rij.
Om 4:30 gaan de bussen rijden en leggen we een zigzagweg af naar boven. Ik doe stiekem nog even mn ogen dicht want ‘oei wat vroeg’!
Voor de ingang krijg je nog de kans om naar het toilet te gaan want eenmaal binnen is er geen toilet meer! Ik met mijn zwakke blaas neem het er dus nog even van.
Dan om 6:00 staan we binnen en meteen bij binnenkomst is er een mooi uitkijkpunt. Omdat het zo vroeg is is het nog vrij leeg en dat geeft mooie foto’s!
We lopen met Jonathan naar het volgende uitkijkpunt en hij maakt graag foto’s van ons allemaal, leuk van hem en dat levert mooie kiekjes op.
Het is een droom die uitkomt, en het is veel minder uitgemolken voor het toerisme dan ik had gedacht! Begrijp me goed, het krioelt er van de toeristen maar zeker nu we er zo vroeg zijn is het echt heel goed te doen. Dan is ook nog eens het weer perfect dus ik ben helemaal in m’n element.
We krijgen van Jonathan nog uitleg over de geschiedenis van de Machu Picchu. Deze Incastad is vroeger bewoond door de Inca’s en nadat Spanje het land veroverd had zijn de mensen uit de Machu Picchu weg getrokken. Het is een bijzonder idee dat hier mensen daadwerkelijk woonden. Het is een magische stad als het gaat om hoe zij zelfvoorzienend leefden zo hoog in de bergen op 2430 meter hoogte. De stad is gebouwd op een vlak plateau dat ondersteund wordt door terrassen. Daarnaast zou er een heel drainagesysteem zijn waarmee het water vanuit de bergen werd afgevoerd.
Na deze uitleg is het tijd om afscheid te nemen van Jonathan en gaan we zelf onze weg. Een aantal van ons besluit naar de ‘Sun Gate’ te klimmen voor een mooi uitzicht. Hier krijgt Bram even zijn zware momentje. We doen het dus rustig aan en na 300 meter hoger te zijn geklommen via een lang pad nemen we de tijd om te genieten van het uitzicht.
Na een snellere en makkelijkere tocht naar beneden besluiten we naar het complex zelf te lopen. Omdat de zon schijnt en we toch wel flink moe zijn zoeken we een mooi plekje met uitzicht om even in het zonnetje bij te komen. Heerlijk!
Via het ruïne complex lopen we naar de uitgang. Ondertussen is het goed warm geworden dus dat laatste stuk lopen is even pittig. Aangekomen bij de uitgang stempelen we onze paspoorten met een heuse Machu Picchu stempel en dan nemen we de bus terug naar beneden, naar Aguas Calientes. Daar brengen we de middag door met wat rondlopen, pizza eten en met het gezichtje in de zon. Pas begin van de avond gaan we weer richting Cuzco. Eerst in een luxe trein waar serieus de toeristen worden entertainend met een modeshow door de trein heen waar het personeel de alpaca kleding laat zien en een heus festival pak. Heeeel bijzonder…
Wat kijken we nu al terug op een fantastische eerste week met avontuur en mooie dingen! Ondertussen hebben we alweer meer meegemaakt maar dat komt in het volgende blog!
Liefs,
Nienke