Eilandhoppen!!

Hi allemaal,

Het duurde even maar ik heb tijd gevonden om weer heerlijk mijn ervaringen te schrijven wat vind ik het steeds weer een cadeautje dat ik dit met jullie kan delen!

Een week of drie geleden ben ik weer in Bangkok, de grote stad die mij tot nu toe positief weet te verrassen. Rest Inn Hostel waar we de vorige keer ook verbleven is een fijne plek dus een goede nachtrust is gegarandeerd. Het personeel dat vroeg in de ochtend werkt en ons na een vermoeiende reis een bed toewijst is niet helemaal je van het en verwarrend maar de bazin maakt het ’s middags goed door orde in de chaos te scheppen. Na een dutje rijden Suus, Luke (ons maatje die we in Laos hebben ontmoet) en ik naar Chatuchak, de weekendmarkt waar ik fan van ben geworden. We zijn klaar met de dure taxi’s dus we pakken de lokale bus. Heel goed te doen, goedkoop en weer een nieuwe beleving! We doen wat leuke inkopen, eten ’s avonds in het leuke straatje dat parallel loopt aan Khao San Road, de ‘place to be’ voor de backpackers. We lopen wat rond en verbazen ons weer over het volk dat hier rond loopt. Van de beroemde en beruchte ladyboys tot aan laveloze toeristen die zich bij de pingpongshows naar binnen laten kletsen.

De dag erna gaan Suus en ik sinds een lange tijd weer echt samen op stap. We nemen afscheid van Luke die naar het noorden van Thailand gaat. Vandaag willen we Bangkok op een andere manier zien dus we pakken de longtailboot (de lokale ferry) om ons te laten varen naar de laatste pier van dit traject.

Het openbaar vervoer is hier goed te betalen en we zien Bangkok nu vanaf het water! Zoals in Sri Lanka de lokale bussen bijna niet stoppen bij de haltes en mensen letterlijk in moeten ‘springen’, is dit hier het geval bij de ferry. De boot stopt bij de pier, er wordt gefloten en geroepen en voor ik het weet is er een horde mensen in- en uitgestapt met wat duwen en trekken en varen we alweer door.

We pakken bij de pier waar we uitstappen de BTS, oftewel de skytrain, oftewel de metro. Hier merk ik dat ik me echt in een metropool bevind.

We pakken de metro naar MBK, een groot winkelcentrum waar we de vorige keer ook zijn geweest. Suus moet een nieuwe camera kopen aangezien haar huidige het heeft begeven. Een flinke aankoop waarin ik haar mentaal even een ondersteuning geef. Nadat de aankoop is gedaan pakken we de lokale bus terug naar het hostel. We eten nog wat in ‘ons’ leuke straatje, doen een rondje Khao San Road en dan is het tijd om onze spullen te pakken en opgehaald te worden. We gaan namelijk op weg naar Zuid-Thailand, met als eerste bestemming Koh Samui. Een eiland aan de oostkant van het zuiden, hier heeft het regenseizoen nog niet volledig zijn intrede gedaan dus op naar zon, zee en strand!

De nachtbus is prima te doen, maar verder duurt de reis naar het eiland lang. Nadat we rond 6:00 aankomen met de nachtbus, moeten we tot 8:00 wachten op een andere bus. Dan worden we afgezet bij de ferry waar we vervolgens nog een uur moeten wachten. Eenmaal op de ferry voelt het alsof we er bijna zijn maar ook deze tocht duurt weer twee uur om vervolgens op het eiland weer opgehaald te worden met een taxi. Ergens onderweg hebben we ons een verblijfplaats aan laten smeren maar daar aangekomen heb ik daar geen spijt van en valt alles van me af. We hebben een eigen bungalow letterlijk op het strand, Lamai Beach, met de zee als onze voortuin. Je kan me wegdragen, zo heerlijk vind ik het!

De drie dagen op Koh Samui zijn gevuld met chillen, naar de nightmarket waar een ware dragqueenshow is, rondtouren op de scooter, chillen, eten en zwemmen. Daarnaast is het Suus
gelukt om Netflix te installeren en, in eerste instantie met een kleine slappe lach omdat het te belachelijk voor woorden is, kijken we series op het strand. Gewoon, omdat het kan.

In de ochtenden mediteer ik voor de bungalow op het strand, dat is nog eens wakker worden!

We ontdekken Jungle Club, een duur resort met een waanzinnig uitzicht. We doen een bescheiden colaatje om wat foto’s te kunnen nemen en om te genieten van het uitzicht.

We doen met de scooter verschillende plekken aan en hoe gevuld het eiland ook is met grote resorts, ik vind het een fijn eiland. Vanwege de komst van het regenseizoen zijn er niet al te veel toeristen, is het af en toe bewolkt en dondert het ’s avonds zo nu en dan. Toch doet de zon tussendoor zijn werk goed en zitten we veel aan het strand. Ik kom echt even helemaal tot rust.

En dat is maar goed ook want ons volgende eiland is een ander verhaal. We pakken de ferry naar Koh Phangan. Deze boot wordt helemaal volgestouwd met mensen en tassen, gezelligheid ten top.

Aangekomen op Koh Phangan worden we met de taxi afgezet bij het Big Boss Hostel in Thong Sala, dat we al een paar dagen geleden hebben moeten boeken. Het is namelijk een paar dagen voor de Full Moon Party en dan loopt het hele eiland vol met toeristen waar de business gretig gebruik van maakt. Dus snel vol en hoge prijzen, maar wij hebben een plekje in, wat blijkt,  een heel leuk hostel!

Ik ben wat nerveus en ik heb kriebels in m’n buik want deze middag gaan we een van m’n beste vriendinnen, Annemieke (aka An), opwachten bij de pier. Ze komt twee weken naar Thailand waarvan ze één week met ons komt doorbrengen. Ze heeft nog nooit gebackpackt dus ik kan niet wachten om haar wegwijs te maken in de backpackwereld! Ik vind het een beetje spannend omdat twee werelden even samen komen en dat is toch een gek idee.

Tegen het einde van de middag wachten we bij de ferry en ren ik na wat zoekend heen en weer lopen tussen de twee pieren vol enthousiasme richting An en vallen we elkaar gillend in de armen. Wat heerlijk om haar hier te zien en zo raar! Het klopt niet helemaal en toch klopt het. We laten haar het hostel zien en gaan na een douche lekker met elkaar wat eten op de nightmarket.

Daarna gaan we een drankje doen om de hereniging te vieren. Het is goed om te weten dat An en ik collega’s zijn en Suus was ook een van onze fijne collega’s. An en Suus kennen elkaar dus al van gezicht. Daarnaast is Anne-Marie,  een vriendin van een vriendin, ook op dit eiland. Zij schuift gezellig aan voor een drankje.

En het wordt nog gekker want een oud-collega van ons, tevens vriendin van Suus, is hier op vakantie met haar vriend dus ook zij schuiven uiteindelijk aan! Het is niet uit te leggen hoe dit allemaal voelde, het was vooral heel leuk en hysterisch maar toch ook een beetje gek!

An, Suus en ik besluiten nog een dansje te doen bij een van de strandtenten waar morgenavond de Full Moon Party zal losbarsten dus hup de taxi in en gaan. Met de blote voetjes in het zand dansen we erop los en hebben we het heerlijk met elkaar.

De volgende dag doen we het rustig aan want na een heerlijke nacht dansen en het feest der feesten nog in het verschiet proberen we zoveel mogelijk energie te sparen. We eten ’s avonds weer op de nightmarket waar we een tentje met goedkoop en lekker eten hebben ontdekt. Na het eten begeven we ons naar ons hostel en na het nodige douchen, omkleden en tutten schuiven we aan bij de groep mensen die zich al hebben verzameld voor het hostel. Anne-Marie voegt zich gezellig bij ons en neemt ook nog twee vriendinnen mee.

Er is een ware pre-party met cocktails en de bekende nuonverf. We gaan los met de verf en beschilderen elkaar en iedereen die wil, ik vind het helemaal leuk!

Tegen middernacht pakken we met z’n allen de taxi naar Haad Rin Beach waar het feest gaande is. Daar aangekomen is het echt gekkenhuis en als we onze verplichte entree hebben betaald lopen we met elkaar naar het strand. Even sta ik helemaal versteld want wat een gekkenhuis. Tienduizenden mensen hebben zich verzameld op het strand, er zijn vuurshows gaande, bij iedere strandtent komt weer andere muziek uit de speakers en er zijn verhogingen waar mensen op staan te dansen.

Iedereen is gekleed in of versierd met nuonkleuren wat een surrealistisch en magisch effect geeft. Het fijne van de pre-party is dat je met een groep naar het feest gaat, wij Dutchies hebben ons verenigd met wat Duitse jongens, de Engelse vriendinnen van Anne-Marie en een Amerikaanse gozer.

We verplaatsen ons van strandtent naar strandtent en ik kijk m’n ogen uit. We hebben lol, maken vrienden voor een enkel moment en we dansen letterlijk tot de zon opkomt.

Als het helemaal licht is, is het tijd om hostelwaarts te gaan. Wat een feest, wat een sfeer en wat gaaf om een keer een echte Thaise Full Moon Party mee te hebben gemaakt!

We pakken een paar uurtjes slaap en doen ons tegoed aan een goed ontbijt bij het ondertussen favoriete bakkertje naast het hostel. An, Claas (een van de Duitse jongens) en ik gaan met scooters naar een strand om een ander deel van het eiland te verkennen. Een gespannen An zit achterop bij me, maar stoer als ze is weet ze te ontspannen en ook te genieten van het rondrijden waar ik ondertussen zo verzot op ben. Het is leuk rijden op het eiland met prima wegen die op en neer gaan vanwege het bergachtige landschap. We eindigen bij een prachtig strand, het is wat bewolkt maar het is heerlijk om even uit te waaien en lekker te liggen na deze vermoeiende dagen, wat een zwaar leven!

’s Avonds maken we ons na een gezellig etentje op voor de laatste nacht in Koh Phangan. Suus vertrekt de volgende ochtend al vroeg naar Koh Tao, ons volgende eiland in Zuid-Thailand. An en ik volgen later vandaag, wij gaan eerst nog met de scooter op pad.

’s Ochtends heb ik eerst nog even lichte stress want deze blonde meid heeft het kluisje op slot gedaan met het sleuteltje van het hangslotje, u raadt het al, ín het kluisje! Gelukkig is de lieve handige Sam, een Engelsman die ondersteuning biedt in ons hostel, aanwezig om met een ijzerzaagje m’n belangrijke spullen te bevrijden. Hierna gaan An en ik op pad en op aanraden belanden we via dirtroads op Koh Mah, een klein eilandje dat met eb grenst aan Koh Phangan.

Heerlijk even zonnen en natuurlijk uitgebreid bijkletsen want wat hebben we elkaar nog veel te vertellen na de afgelopen maanden. We hebben nog steeds momenten waarop we elkaar aankijken en niet kunnen geloven dat ze bij me in Thailand is.

Ik werd er vanochtend door Sam op gewezen dat pech in drieën komt en het lijkt erop dat dit waarheid wordt want na het slotjesincident stap ik bij het eilandje, terwijl we in de zee staan, in dood koraal. Het bloed sijpelt uit m’n voet dus An sleept me op haar rug naar het droge. Oké, zo erg was het niet maar het is een naar wondje dat blijft bloeden dus we besluiten terug te gaan naar het hostel. Na een pleister en de nodige afscheidsknuffels bij het hostel pakken An en ik de ferry naar het eiland Koh Tao om Suus achterna te gaan. Er is alleen plek onderin de ferry en dat betekent vanwege het mindere weer een pittige reis. De boot gaat flink heen en weer dus ik houd m’n ogen dicht om hazenslaapjes te doen tot we er zijn. Licht gedesoriënteerd en misselijk worden we vanwege de drukte nog net niet de boot met tas en al afgesmeten maar we zijn er! M’n backpack is doorweekt vanwege de regen op de boot dus die tellen we als derde keer pech van de dag, je kan er maar vanaf zijn. An en ik begroeten een uur later blij Suus die onze accomodatie al heeft betreden.

We hebben een driepersoonsbungalow aan het strand, Sairee beach . Dit keer niet óp het strand maar als ik het smalle weggetje voor onze deur oversteek voel ik het zand al aan m’n voeten en sta ik oog in golf met de zee! Koh Tao is duur merken we, maar we vinden een klein, goedkoper tentje verderop in ons straatje en dat wordt onze nieuwe favoriete plek.

Na het eten lopen we even door het dorpje en ik merk dat ik moet wennen aan het hoge aantal toeristen. Er worden kroegentochten georganiseerd en er zijn veel toeristen op straat. Koh Tao is een eiland waar vooral gedoken wordt maar het feestgehalte ligt dus ook erg hoog. Daarnaast is het gewoonweg een klein eiland waardoor alles zich op een kleinere oppervlakte centreert. Gelukkig zit onze bungalow niet midden in het centrum dus we houden ons er wat afzijdig van en zoeken een leuk strandtentje op. Daar ploffen we op zitzakken met een cocktailtje en we genieten met z’n drietjes van een vuurshow.

Niet al te gek laat gaan we naar bed en tevreden met onze bungalow en het eiland vallen we in slaap. De geplande stranddag valt de volgende dag letterlijk in het water. Het is stormachtig en zo nu en dan regent het. Gek genoeg vinden we het niet eens zo erg na alle hitte en aangezien de temperatuur nog goed is besluiten we een strandwandeling te maken.
De rest van de dag lopen we lekker rond, doen we even ons eigen ding en rusten we uit na alle lange nachten en het reizen van de afgelopen dagen. Met het diner bij ‘ons’ tentje ontmoeten we Eliot en Adam waarmee we erna een drankje gaan doen in tevens een leuke strandtent, Fishbowl, met live muziek. In plaats van het geplande op tijd naar bed gaan blijven we plakken, ontmoeten we leuke mensen en genieten we van de muziek.

De volgende dag ga ik met Suus, An en Eliot op eilandverkenning op de scooter. We rijden naar een mooi strand waar we even languit in het zand gaan.

Het is ondanks de bewolking prachtig en we besluiten onszelf te trakteren op een lekkere lunch bij een van de strandtentjes. Daarna rijden we door naar een volgend plekje.

Ook hier is het uitzicht prachtig en we lopen ook even naar beneden om te genieten van dichtbij.

Er is een resort waar mooi uitzicht schijnt te zijn op de twee dichtbij gelegen kleine eilandjes en Eliot weet het te vinden. Er is niets van gelogen, de zon staat al wat lager en het uitzicht is prachtig. Wat hou ik toch van turen over het water, het geeft op de een of andere manier rust, troost en vertrouwen.

Nog voor de zon ondergaat willen we naar Mango Bay waar we een stukje voor moeten rijden. Nu is de afstand goed te doen maar het is echt ontzettend off road. Het is hobbelig, een slechte weg en kuilen tot en met. Met adrenaline in m’n lijf komen we aan, blijkt dat we moeten betalen voor die Bay. Gieren als we zijn hebben we daar geen zin in en de zon gaat bijna onder dus dapper maken we weer rechtsomkeert.
An zit te bibberen achterop omdat de wegen echt heel slecht zijn en we alle kanten op gaan, dus we besluiten te ruilen. Suus duikt dus bij mij achterop en An bij Eliot die al jaren motor rijdt en dus meer ervaring heeft dan ik! Ik vind het spannend maar ook echt wel kicke. Suus achterop vermaakt zich ook wel dus als we halverwege tijdens een onverwachte stop omvallen is het natuurlijk gieren geblazen. Uiteindelijk ergeren we ons aan het feit dat echt niemand ons te hulp schiet van de mensen die ook moesten stoppen maar ach, wij powervrouwen redden ons wel denken we dan maar.

Na thuis op te hebben gefrist en wat te hebben gegeten doen we bij de pier nog een drankje en dan houden we het na deze prachtige dag voor gezien.

Ik heb lekker bijgeslapen en ik ben samen met An klaar voor een muay thai les in de ochtend, oftewel boksen! Echt geweldig,we zijn de enige twee en krijgen van twee Thai praktisch privéles. Mijn trainer is een topper maar het aantal complimentjes mag wel wat lager en als hij dan ook nog eens zowat een hele fotoshoot introduceert waarbij ik vooral in het goede licht moet staan, instrueer ik meneer dat ik kom om te boksen. Hij vindt het lastig maar kan het opbrengen op z’n aandacht te houden bij het geven van instructies. Echt heel erg kicke (letterlijk!). An en ik trainen alsof ons leven ervan af hangt (zo zien de foto’s er ook uit dus die hou ik voor mezelf) en we zweten alle energie eruit. Dat wordt spierpijn morgen maar na drie maanden zonder sport vind ik het niet eens erg, ik mis het zelfs!

Wat een voldoening en met een goed gevoel ontbijten we gezellig met Suus erbij. Hierna gaan Suus en ik er nog even op uit op ons gezamenlijke scootertje voordat we hem weer in moeten leveren. We vinden een mooi viewpoint waar we even stilstaan bij de schoonheid van de natuur hier.

Het is een eind lopen naar beneden om bij het water te komen en met m’n zere voet kijk ik daar niet naar uit. Gelukkig rijden er regelmatig pick-ups heen en weer en met een glimlach komen we een eind dus een lift is geregeld! Beneden ontdekken we een mooie plek.

We klauteren op de stenen in het water en we nemen even de tijd om nog te genieten van het uitzicht.

Nadat we de scooter hebben ingeleverd is het eindelijk tijd voor het strand waar ik zo van houd. De hele middag schijnt de zon dus ik kan lekker aan m’n kleurtje werken en vitamine D opslurpen!

We doen begin van de avond nog een kleine fotoshoot want je moet toch een keer de ramptoerist uithangen is het motto! Leuk voor later.

Na nog een avond genieten van de sfeer op het eiland met cocktails, fireshows, gezellige mensen en dansen is het alweer onze laatste nacht op Koh Tao. We nemen afscheid van Eliot en Adam en we worden opgehaald om naar de ferry te worden gebracht. De ferrytocht is heerlijk, we hebben goede plekken met airco en op het dek is heerlijk in het zonnetje.

We zetten voet aan wal in Champon op het vaste land van Thailand. En dan komt het moment waar we allebei een beetje tegenop hebben gezien, Suus en ik nemen afscheid van elkaar.

We zouden eigenlijk alleen India en misschien Sri Lanka samen doen en nu drie maanden verder hebben we Laos en een deel van Thailand ook samen beleefd. We begonnen als collega’s en ondertussen zijn we goede vriendinnen geworden. Er is bewondering uitgesproken door mensen die we hebben ontmoet hoe wij samen reizen en ik zie in dat we daar trots op mogen zijn. We hebben veel van elkaar mogen leren, daardoor verdieping gevonden in onze reis en heel veel lol gehad. Voor mij heeft het een inzicht opgeleverd dat ik niet altijd alles alleen hoef te doen. Dat ik doordoor niet per se meer waard ben of sterker ben. Alles heeft zijn voor- en nadelen, maar samen is best leuk heb ik ervaren. En niet alleen leuk, maar ook fijn en handig en nog veel meer. Bij de bus nemen we met een dikke knuffel afscheid. Suus neemt een bus eerder dan An en ik. Het is vreemd om m’n reismaatje te zien gaan en even heb ik het niet meer. Maar het is goed voor nu dat we allebei onze eigen weg gaan…

Ik mag op dat moment van geluk spreken dat ik nog een lieve vriendin aan mijn zijde heb die me nog even vergezeld naar Bangkok.

Na een vermoeiende maar goede busreis komen we aan in het voor mij ondertussen vertrouwde hostel. Ik ben weer terug bij waar ik aan het begin van dit verhaal startte. Ondertussen is het lowseason hier waardoor er minder bedden in gebruik zijn. Ondanks mijn mail met reservering is er veel verwarring over de bedden maar we krijgen er twee toegewezen en kunnen een welverdiend dutje doen.

Ik neem An mee op sleeptouw door Bangkok en we bezoeken mijn favoriete weekendmarkt Chatuchak.

Na een gezellige dag eten we samen nog een hapje en dan is het weer tijd voor afscheid nemen. Wat was het bijzonder om iemand vanuit Nederland ineens naast me te hebben. Het was hysterisch, gek maar ook al snel weer vertrouwd, bijzonder en geweldig om deze herinneringen samen te hebben gemaakt. An gaat nog een weekje alleen in Thailand verder en voor mij is het echt tijd om dit mooie land te  verlaten.

Zuid-Thailand, je hebt me verwondering laten voelen voor de natuur, ik heb leuke en minder leuke mensen ontmoet waardoor ik besef dat een feestje leuk is maar met mate (of maten), ik heb geleerd dat ik me goed voel op een eiland, overzichtelijk en omringd door zee geeft me rust, ik heb van je genoten, gefeest op je stranden en gezwommen in je mooie zoute water, een kleurtje gekregen en met veel plezier rond getourd. Na jarenlang dromen over Thailand ben ik er eindelijk geweest en kan ik weer zeggen dat een droom is uitgekomen!

Dan is het tijd om mijn volgende hoofdstuk te betreden: Bali.
Daar ben ik nu twee weken en ik ben bezig met een intensieve yoga teacher training. Het is intens maar geweldig. Ik ben helemaal in m’n element.

Als ik het diploma heb gehaald (duimen jullie mee?) zal ik een verslag doen van mijn ervaringen. Het gaat goed hier en ik geniet met volle teugen. M’n hersenen en lijf moeten aan de bak maar ook daar geniet ik van!

Sing ken ken, no worries, het is goed…

Liefs, Nienke